Deltamania

Vanuit de specialistische poliklinieken voor bipolaire stoornissen worden in heel Nederland regelmatig de psychoeducatie-cursussen aangeboden. In een aantal sessies wordt, meestal in een groep met andere patienten en familieleden of betrokkenen, besproken wat de bipolaire stoornis inhoudt, wat het betekent om manisch-depressief te zijn en hoe je er mee om kan gaan.

Algemeen wordt aangenomen dat dit goed werkt. Nu hebben onderzoekers uit Singapore alle onderzoeken naar het effect van psychoeducatie op een rij gezet. Dit betrof psychoeducatie in groepsverband, aan families, individueel en via internet.

Daaruit bleek dat, vooral als het in groepsverband of aan families wordt aangeboden, psychoeducatie-cursussen leiden tot minder terugval, minder en kortere opnames, betere therapietrouw, hogere lithiumspiegels en minder last van stigma.

De psychoeducatie-cursus is dus een uiterst belangrijk element van de behandeling van de bipolaire stoornis.
Kijk bijvoorbeeld op de site van de VMDB (vmdb) voor de plaatsen waar deze worden georganiseerd.

(bron: Soo et al., J. Clin. Psych. 2018)

De bipolaire stoornis komt in de hele wereld ongeveer even vaak voor. Voor de bipolaire stoornis op de kinderleeftijd is dat een heel ander verhaal.

In 2014 verscheen in een goed wetenschappelijk tijdschrift een artikel waarin werd gekeken hoe vaak kinderen met een bipolaire stoornis worden opgenomen. De getallen van de Verenigde Staten werden vergeleken met die van Engeland.

Hieruit bleek dat in Amerika meer dan 70 keer zo veel opnames plaatsvonden van bipolaire kinderen.

Verschillende mogelijke oorzaken hiervan werden aangedragen. Zo zou het kunnen zijn dat de ambulante, poliklinische zorg in Amerika minder is. In Engeland zouden daarom kinderen langer thuis kunnen blijven. Ook wordt de diagnose in Amerika misschien gemakkelijker gesteld. Hoe het ook zij, een heel opmerkelijk verschil.

De getallen in Nederland komen waarschijnlijk dicht in de buurt van die van Engeland. Zeker niet van die van Amerika.