Deltamania

In de richtlijnen voor de bipolaire stoornis staat psychotherapie niet vermeld als perse noodzakelijk. Wel is van verschillende vormen van psychotherapie aangetoond dat het soms van aanvullende waarde kan zijn, vooral om terugval te voorkomen.

In een omvangrijk onderzoek in Nieuw-Zeeland werd een groep van 100 mensen met een bipolaire stoornis, tussen 15 en 36 jaar, in tweeen gedeeld. De helft kreeg Interpersoonlijke en Sociaal Ritme Therapie (IPT_SR). Dat is een van de erkende psychotherapieën voor de bipolaire stoornis. De andere helft kreeg ondersteunende begeleiding door een specialistisch team. Psychoeducatie maakte daar een belangrijk deel van uit. De hele groep werd 3 jaar lang gevolgd en gekeken werd hoe vaak mensen terugvielen in een manie of depressie en hoeveel last zij hadden van manisch of depressieve symptomen.

Uiteindelijk werd geen verschil gevonden in effectiviteit tussen de twee varianten: IPT-SR en de specialistische begeleiding. Wel werd gezien dat beide vormen van begeleiding tot een significante afname van klachten leidde.

Het lijkt dus belangrijk dat wel specifiek aandacht wordt gegeven aan factoren die een risico vormen om een manie of depressie te krijgen, om veel te weten te komen over de aandoening en er meer grip op te krijgen. Een specifieke psychotherapie is daar misschien niet altijd voor nodig.

(bron: Inder et al., Bip Disorders 2018, 20)