Deltamania

Onlangs presenteerden Soczynska en collega’s uit Toronto een klein onderzoek: 27 mensen met een depressieve stoornis kregen 200 mg minocycline bij de antidepressiva die zij al gebruikten. Dit gaf een significante verbetering op verschillende aspecten en bovendien herstelden een aantal personen volledig van hun depressie. (poster op CINP-congres)

Dit is een erg klein onderzoek, waarbij het onderzochte medicijn niet is vergeleken met placebo. Ook was het geen dubbelblinde studie: proefpersonen en behandelaren wisten dus dat zij een extra medicijn kregen. Toch is het weer een veelbelovend resultaat.

Minocycline is een antibioticum en daarom bevestigt dit onderzoek opnieuw dat het afweersysteem zeker bij een deel van de mensen met een stemmingsstoornis een grote rol speelt. (zie eerder bijv.: http://www.deltamania.nl/anti-ontstekingsmedicijn-tegen-depressie/)
Je kan je voorstellen dat als een depressief persoon verhoogde ontstekingsreacties laat zien, dit soort medicijnen te proberen zouden kunnen zijn. Vooralsnog echter niet te gebruiken in de dagelijkse praktijk en let wel: dit is niet onderzocht bij de bipolaire depressie.

Het tweede deel van het artikel over Brian Wilson, door Rowan du Burck:

Voor Brian Wilson was de toegang tot drugs gemakkelijk en de mogelijkheid om zijn mentale problemen hiermee te proberen te verlichten waren dan ook ruim voorhanden. Door het nemen van marihuana, hasjiesj of LSD hoopte hij meer creativiteit te krijgen. Eerst leek het te werken, hij maakte ‘Good Vibrations” en begon aan zijn vooraf aangekondigde meesterwerk ‘Smile’. Dit album zou hij niet afmaken. De drugs, geeft hij later toe, zorgde voor meer creativiteit, maar door de ‘overspannenheid’ waar hij al mee te maken had, zorgde het ook voor een definitieve kortsluiting.

Kenners van Brian’s muziek zeggen dat als je naar de b-kantjes van de vrolijke hits van de Beach Boys luistert er al wat melancholisch in zat. Zoals ‘In the back of my head’, ‘Let me wonder’ en ‘In my room’. Iets wat ook doordrong op de Pet Sounds plaat. De overige Beach Boys wilden surfmuziek maken en niet wat Brain nu aan het schrijven was, ook al vond John Lennon deze muziek het beste dat hij ooit had gehoord. Brain Wilson gaf later toe dat in die muziek zijn verdriet hoorbaar is en de somberheid uit zijn

De behandelaar Eugene Landy is onlosmakelijk verbonden met Brain Wilson. Deze therapeut behandelde Wilson over een langere periode. Het was iemand die als behandelaar zijn grenzen ver te buiten ging en op enig moment bijna de volledige controle over Brain Wilson overnam, niet alleen op therapeutisch gebied, maar ook op creatief gebied. Tenslotte werd hij ook de manager van Brian, waarbij hij vanuit de afhankelijkheidsrelatie misbruik van hem maakte op zakelijk vlak. Als therapeut zijn hem later om deze reden zijn bevoegdheden ontnomen, mede op aandringen van de familie van Brian Wilson. 

Na de zogenaamde ‘ Landy ‘ jaren is Brian Wilson weer in behandeling gegaan. Nog altijd ervaart hij het als een dagelijks gevecht, maar gaat het goed met hem, vooral door de steun en begeleiding van zijn tweede vrouw, die hij in 1995 trouwde. Op diverse momenten was er sprake van een reünie van The Beach Boys, maar na het overlijden van Carl Wilson zijn ze niet meer bij elkaar geweest. Tot voor kort toerde Brian Wilson nog regelmatig voor solo optredens en werkte hij met diverse andere artiesten samen.

door Rowan du Burck:
Brain Wilson is natuurlijk de creatieve kracht van de Beach Boys geweest, maar speelde sinds 1968 nog maar een kleine rol binnen de band en ging niet meer mee naar optredens. Dit had te maken met alle problemen waarmee hij te kampen had. Hij bracht veel tijd door in bed; slapend, drugs gebruikend en obsessief aan het eten. Van zijn ‘Beach Boy-look’ was uiteindelijk niet veel meer over. Toen hij na lange tijd in het psychiatrische circuit terecht kwam, constateerde men dat hij waarschijnlijk een ‘schizoaffectieve stoornis van het bipolaire type’ moest hebben.

Men dacht aan deze aandoening o.a. omdat hij stemmen hoorde. In opdracht van deze stemmen vertoonde hij vreemd gedrag. Hij had verder een laag gevoel van eigenwaarde, ook omdat de stemmen hem constant doorgaven dat hij niets waard was. Hierdoor voelde hij zich depressief.

Wat nu precies van invloed is geweest op de problemen van Brian Wilson is niet geheel duidelijk. Zijn vader zou hem nogal hardhandig hebben aangepakt. Sommigen zeggen dat hij bezweek onder de druk, als leider van een van de populairste bands uit die tijd. De Beach Boys waren almaar aan het reizen en optreden en voortdurend werden hoge verwachtingen uitgesproken door fans en critici om met een nog mooier geluid te komen op een volgend album. Het is hem in ieder geval te veel geworden.

Op enig moment kreeg hij een inzinking op een vliegveld toen hij weer naar een optreden moest. Aanvankelijk afgedaan als vliegangst, werd het later duidelijk dat er veel meer aan de hand was.

Rowan du Burck, die al eerder stukjes schreef voor dit blog, heeft een uitgebreid artikel geschreven over Brian Wilson, het creatieve brein achter de Beach Boys. Dit stuk is wat te lang voor 1 bericht. Ik splits het daarom op in enkele delen. Dat zal ik de komende dagen publiceren.